Οι υποχρεώσεις μας απέναντι στους κεκοιμημένους

ΟΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΜΑΣ και 
Η ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΜΑΣ 
ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ ΚΕΚΟΙΜΗΜΕΝΟΥΣ

1) ΘΕΙΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ (η υπέρτατη προσφορά είναι όταν πηγαίνουμε την λειτουργιά στην εκκλησία μαζί με ένα χαρτάκι με τα ονόματα που θέλουμε να διαβαστούν). Επίσης, κατά την διάρκεια της Θείας Λειτουργίας, καλό είναι από μέσα μας να λέμε την ευχή "Κύριε Ιησού Χριστέ ανάπαυσον τους δούλους σου... λέμε τα ονόματα". Αυτή τη στιγμή είναι ανοιχτοί οι ουρανοί και η προσευχή εισακούγεται άμεσα.

2) ΜΝΗΜΟΣΥΝΑ (στις 40 μέρες, στους 6 & 9 μήνες, στον χρόνο, στα 3 χρόνια, τα δυο μεγάλα ψυχοσάββατα, το Σαββάτο πριν της γιορτής του Αγίου Δημητρίου, την ημέρα της κοιμήσεως του κεκοιμημένου κάθε χρόνο και όποια άλλη μέρα θέλουμε να βοηθήσουμε τους κεκοιμημένους μας).

3) ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΜΕ ΚΟΜΠΟΣΧΟΙΝΑΚΙ (σε κάθε κόμπο θα λέτε την ευχή : "Κύριε, Ιησού Χριστέ, ανάπαυσον τις ψυχές των κεκοιμημένων δούλων σου" ή "Κύριε Ιησού Χριστέ, μνήσθητι τις ψυχές των κεκοιμημένων δούλων σου" ... και μετά λέτε όσα ονόματα θέλετε. Τα ονόματα θα τα λέτε μια φορά. Την προσευχή θα την επαναλαμβάνετε σε κάθε κόμπο, όσες φορές θέλετε. π.χ. 3 φορές το κομποσχοινάκι).

4) ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΕΣ [υπάρχουν υλικές ελεημοσύνες (τρόφιμα, ρούχα, κ.α.), ή οικονομικές ελεημοσύνες (χρήματα, δωρεές) ή πνευματικές ελεημοσύνες (προσευχή με κομποσχοινάκι) ή όταν κάνουμε μια εργασία - εξυπηρέτηση για την ψυχή κάποιου δικού μας κεκοιμημένου (π.χ. βοήθεια σε συσσίτια της εκκλησίας, ή επίσκεψη ξένων ασθενών σε κάποιο νοσοκομείο, κ.α.).

5) ΣΑΡΑΝΤΑΛΕΙΤΟΥΡΓΑ (Είναι 40 συνεχόμενες Θείες Λειτουργίες. Διαβάζονται στα μοναστήρια κατά την διάρκεια όλου του χρόνου. Στις πόλεις γίνονται σαρανταλείτουργα πριν τα Χριστούγεννα και μετά το Πάσχα.)

6) ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ (να εξομολογούμαστε συχνά γιατί η προσευχή μας είναι καθαρή και εισακούγεται).

7) ΤΡΙΣΑΓΙΑ (είτε στην εκκλησία είτε επί του τάφου)

8) ΚΑΝΤΗΛΑΚΙ (το άναμμα του καντηλιού επί του τάφου με καλό λάδι)

9) ΚΕΡΙΑ (άναμμα κεριών από μελισσοκέρι. Το λάδι και το κερί πρέπει να είναι καθαρό γιατί το προσφέρουμε στον Θεό για τον άνθρωπό μας. Ας είναι μια φορά την εβδομάδα, ας είναι λίγο, αρκεί να είναι καθαρό.)

10) ΝΗΣΤΕΙΑ (είναι μεγάλη βοήθεια προς τον κεκοιμημένο - συγγενή μας να κάνουμε νηστεία, να εξομολογηθούμε και να κοινωνήσουμε για την ψυχή του όταν έχει μνημόσυνο, το ετήσιο, το διετές, το τριετές, κτλ.)

11) Χαιρετισμοί της Παναγίας

Εάν θέλουμε να βοηθήσουμε τους κεκοιμημένους μας ή εάν θέλουμε να τους δείξουμε την αγάπη μας και την έγνοια μας, τότε όλα τα παραπάνω συμβάλουν σ' αυτό.

Ο,τι κάνουμε για έναν κεκοιμημένο, θεωρείται καθαρή αγάπη για έναν συνάνθρωπό μας από τον Θεό, γιατί ο ίδιος δεν μπορεί να σου το ανταποδώσει. Βοηθάει και την ψυχή των κεκοιμημένων, αλλά και την δική μας ψυχή που το προσφέρουμε.

Συμβουλή Γέροντα Παϊσίου : "Ο,τι κάνετε για τον συγγενή σας, να βάζετε και άλλα ονόματα συγγενών ή γνωστών ή και ξένων κεκοιμημένων, γιατί με τον τρόπο αυτό ο Θεός ελεεί τον δικό σας άνθρωπο, αλλιώς ούτε τον δικό σας άνθρωπο κοιτάζει."

Παράδειγμα: όταν κάνετε τρισάγιο να βάζετε και άλλα ονόματα ή  όταν δίνετε το χαρτάκι με την Λειτουργιά στην εκκλησία ή όταν διαβάζετε κόλλυβα να βάζετε και άλλα ονόματα, κα.

Πηγή: Βιβλίο "Μετά θάνατον", Αρχιμανδρ. Βασίλειος Μπακογιάννης & ομιλία μοναχού γέροντα Νίκων Αγιορείτη "Η ζωή μετά τη ζωή" στην Κατερίνη

www.giatispsixes.blogspot.com

Βιβλία για το μυστήριο του θανάτου

ΒΙΒΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ

1	* " Μετά θάνατον", Αρχιμ. Βασιλείου Μπακογιάννη, Εκδόσεις Θαβώρ
2	* " Το μεγάλο Σοκ!",  Αρχιμ. Βασιλείου Μπακογιάννη, Εκδόσεις Τέρτιος
3	* " Γιατί ;"μια σύντομη προσέγγιση του μυστηρίου του θανάτου, Βασιλείου Κ. Ακριβοπούλου, Πρωτοπρεσβυτέρου, Βόλος  2006 (σε μορφή pdf)
4	* "Μηνύματα από τον Ουρανό", Έκδοσις Ι. Μονής Παναγίας Βαρνάκοβας, Δωρίδα 2005 (αυτό το βιβλίο υπάρχει μόνο στο Μοναστήρι)
5	* " Παρηγοριά της Θεϊκής αγάπης", Ιερά Μονή Παναγίας Βαρνάκοβας, Δωρίδα 2012
6	*"Ο Άγιος Νεκτάριος για τα Μνημόσυνα και οι Νεκροί Ακούνε (Γεγονότα της ζωής", Αικατερίνης της Μοναχής (δεν υπάρχει το βιβλίο )
7	* " Ψυχοφελείς οπτασίες και διηγήσεις για την άλλη ζωή", Εκδόσεις "Ορθόδοξη Κυψέλη"
8	* " Η ψυχή μετά το θάνατο", π. Σεραφείμ Ρόουζ, Ε' Εκδοσις, Μυριοβιλος

9	* "Βίος και Λόγοι" Γέροντος  Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου, Ιερά Μονή Ζωοδόχου Πηγής -Χρυσοπηγής, Β' Έκδοση  Απρίλιος 2003
10	* "Παρηγοριά Πενθούντων (Θάνατος, Πένθος, Μνημόσυνα)", 'Εκδοσις Συνοδία Σπυρίδωνος Ιερομονάχου Νέα Σκήτη Αγίου 'Ορους, Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου
11	*"Ο θάνατος και η πέραν του τάφου ζωή", Πρωτοπρεσβύτερος π. Δημήτριος Αθανασίου, Εκδόσεις Άθως
12	* ¨ Έξοδος και τελωνισμός των ψυχών", Γρηγορίου Μοναχού, μαθητού Αγίου Βασιλείου του Νέου, 4η Έκδοση, Θεσσαλονίκη, 2013-2014
13	*  "Ασκητές μέσα στον κόσμο" Τόμος Α', Αγιον Ορος
14	*  " Ασκητές μέσα στον κόσμο" Τόμος Β΄, Αγιον Ορος
15	* " Ερωτήματα στον Ιησού Χριστό", Εκδόσεις "Ζωής", Τόμος Β', Γεωργίου Β. Μελέτη
16	* " Η ψυχή μετά θάνατον", Νικόλαος Σπ. Βούλγαρης, Καθηγητής Θεολογίας, Έκδοσις Συνοδία Σπυρίδωνος Ιερομονάχου, Ιερά Καλύβη "Αγιος Σπυρίδων Α'", Νέα Σκήτη Αγίου 'Ορους, 2013
17	* "Η μετά θάνατον Ζωή", Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος, Χριστόδουλου, Χρυσοπηγή, Ζ' Έκδοση (σε μορφή pdf)
18	* " Ινα μη αδικώμεν τους νεκρούς μας", Δημήτριος Παναγόπουλος (σε μορφή pdf)

19	* "Τα μνημόσυνα και η ωφέλειά των", Νεκταρίου Ανδρ. Ζιόμπολα, Αρχιμανδρίτου
20	* "Η φροντίδα μας για τους κεκοιμημένους", Αβραάμ Μ. Κοκκαλη, Θεολόγου - Ιεροκήρυκος, Έκδοση 8η, Αδελφότης Θεολόγων "Ο Σωτήρ", Αθήνα 2015

Ο θάνατος και η Αγάπη- Γέρων Νίκων(απόσπασμα)

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΝΙΚΩΝ, ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

"Ο Θάνατος και η Αγάπη" Απόσπασμα από ομιλία του γέροντα. 

".........Με επισκέφθηκε μια μέρα στο κελί μου ένα ζευγάρι. Όταν κάθισαν, ο άντρας άρχισε να κλαίει και η γυναίκα άρχισε να μου διηγείται την ιστορία της. Το 1990 γέννησε ένα παιδί με βεντούζα. Ήταν άσχημη γέννα, καθώς η βεντούζα προκάλεσε ζημιά στον εγκέφαλο του παιδιού. Δώδεκα ώρες μετά τη γέννα άρχισαν οι σπασμοί, τρεις μήνες μέσα στο νοσοκομείο, μια εβδομάδα έξω. Μέτρησαν μέχρι 1000 σπασμούς την ημέρα. Βασανίστηκαν, ταλαιπωρήθηκαν, πήγαν στην Γερμανία, πήγαν στην Αμερική, θεραπεία δεν βρήκαν, βαρύς σταυρός, το παιδί παράλυτο. Το παιδί δεν περπατούσε και ούτε ποτέ περπάτησε. Παρέμεινε σαν εννέα μηνών παιδί. Οι γιατροί της είπαν ότι θα ζήσει το πολύ 10 χρόνια, ίσως σπανίως 14. Η μάνα το φρόντιζε και το περιποιόταν. Το παιδί δεν μίλησε ποτέ, αλλά καταλάβαινε. Όταν το μάλωνε, σοβάρευε, όταν του έλεγε κάτι άλλο, χαμογελούσε. Είχε μεγάλη αδυναμία στον πατέρα του. Όταν ερχόταν ο πατέρας του στο σπίτι και έκανε πως τάχα δεν του έδινε σημασία, το παιδί έβαζε τα κλάματα. Όταν του έδινε σημασία, άρχισε να γελάει. Ήταν σαν ένας άγγελος. Αυτό το όμορφο, παράλυτο αγγελούδι έφτασε μέχρι τα 23 του χρόνια εις πείσμα των γιατρών, που δεν πίστευαν ότι θα ζήσει τόσο πολύ. Το 2012 το παιδί κοιμήθηκε. Μετά άρχισαν τα ασυνήθιστα.

Πέθανε Σαββάτο. Την Κυριακή έγινε η κηδεία. Όση ώρα η γυναίκα έλεγε την ιστορία τους, δίπλα ο σύζυγός της έριχνε ποτάμι τα δάκρυα. Στις τρεις μέρες μετά το θάνατο του παιδιού, η μητέρα πήγε στο κοιμητήρι. Είπε στην κόρη της, είχαν και άλλα παιδιά, να προσέξει τον πατέρα της. Όταν πήγε εκεί, άναψε το καντήλι. Γονάτισε όπως ήταν εκεί με τα χώματα ακόμα και κλαίγοντας παρακάλεσε το παιδί : "Παιδάκι μου, αγόρι μου, γλυκό, εσύ που είσαι κάτω από τα χώματα, κάνε κάτι για τον πατέρα σου, δεν αντέχω να τον βλέπω έτσι." Το παρακάλεσε ξανά και έφυγε.

Μετά από μέρες πήγε στην δουλειά της, ήταν δασκάλα. Ένας συνάδελφος της, που την περίμενε στο γραφείο, της είπε: "Σε παρακαλώ, πάρε τηλέφωνο τη γυναίκα μου, γιατί με έχει κάνει άνω -κάτω". Την γυναίκα του δεν την ήξερε και μάλιστα ούτε και τον συνάδελφό της ήξερε καλά-καλά. Η γυναίκα του δεν ήταν χριστιανή,  αυτή και οι γονείς της ήταν δωδεκαθειστές (πίστευαν δηλαδή στους 12 αρχαίους Θεούς του Ολύμπου). Ρώτησε η δασκάλα για ποιο λόγο να  τηλεφωνήσει στην γυναίκα του, και αυτός της είπε: "Εάν δεν ντρεπόμουν τον άντρα σου, θα σε τηλεφωνούσα από τις 5 το πρωί που με ξύπνησε".

Τηλεφώνησε η δασκάλα  τη γυναίκα του και της αναφέρει : "Είδα το Σάββατο που μας πέρασε το γιό σου, το Σάββατο δηλαδή που κοιμήθηκε το παιδί." Και την ρώτησε πως ξέρει αυτή ότι είναι ο γιός της, αφού δεν τον είχε δει ποτέ της και της απαντάει : "Στο όνειρό μου είδα ένα νεαρό και μου λέει : είμαι ο Χρήστος, ο γιος της Ελένης, της συναδέλφου του άντρα σου. Και θέλω να πας να πεις στη μαμά μου, ότι εγώ ελευθερώθηκα και να μην στεναχωριέται." Μόλις ξύπνησε, είπε στον άντρα της να πάει και αυτή στην κηδεία του παιδιού για να ενημερώσει τη μαμά του. Ο άντρας της όμως την μάλωσε γιατί η γυναίκα θα αναστατωνόταν. Έτσι, δεν πήγε στην κηδεία.

Στην κηδεία είχαν πολύ κόσμο και μέσα σ' αυτούς και ο δάσκαλος αυτός, αλλά δεν μπόρεσε να χαιρετήσει το παιδί, από τον κόσμο που είχαν. Αυτό το παιδί δεν το είχε δει ποτέ του, ούτε ο δάσκαλος ούτε η άθεη σύζυγός του.

Στις τρεις μέρες από το θάνατο του παιδιού, η  άθεη σύζυγος του δασκάλου ξαναβλέπει όνειρο με το παιδί αυτό και της λέει: "Θέλω να πας στη μαμά μου και να της πεις ότι είμαι καλά και να μην στεναχωριέται. θα είμαι πάντα δίπλα της, αλλά  να προσέχει τον μπαμπά, γιατί ανεβαίνει στην ταράτσα, πίνει και σκέφτεται να πηδήξει κάτω. Και ο αδερφός μου να βάλει τον σταυρό μου επάνω στη μηχανή του και να μην θυμώνει." Αυτή ξαναλέει στον δάσκαλο να ενημερώσει τη μαμά του παιδιού. Ο δάσκαλος πάλι δεν την άφησε γιατί θεώρησε ότι θα την αναστατώσει.

Το ίδιο βράδυ, βλέπει πάλι τον νεαρό στον ύπνο της θυμωμένο να της λέει : " Τι περιμένεις και δεν πας στη μαμά μου ; Να πεθάνει η μαμά μου από την στεναχώρια της ; Θα πας και θα της πεις ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ  ΚΑΛΑ  και  ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΑ ΧΩΜΑΤΑ. (πως γίνεται το πεθαμένο παιδί να ξέρει αυτή την κουβέντα που είπε η μητέρα του ενώ δεν ήταν κανένας μπροστά ; πως γίνεται να το πει αυτό στο όνειρο μιας άγνωστης γυναίκας;;) Συνεχίζει ο νεαρός: "Να της πεις ότι ΕΙΜΑΙ ΕΠΑΝΩ, ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΘΕΙΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ." Ο θείος που ανέφερε το παιδί, ήταν ο αδερφός της μητέρας του, και είχε πεθάνει πριν 18 χρόνια και το παιδί δεν τον γνώρισε. Αυτός ο θείος είχε πεθάνει χριστιανικά. Τότε, η δασκάλα για να μην τα λένε από το τηλέφωνο, την προσκάλεσε στο σπίτι της .

Το απόγευμα πηγαίνει να επισκεφθεί την συνάδελφο του άντρα της για πρώτη φορά στη ζωή της. Όταν άνοιξε η δασκάλα την πόρτα, την είδε να κρατάει κάποια αρωματικά κεριά. Την ρώτησε : "Τι είναι αυτά που κρατάς;" και της απαντάει η άθεη σύζυγος του δασκάλου: "Μην με ρωτάς εμένα, τον γιό σου ρώτα, γιατί μου τα παρήγγειλε ο γιος σου!" Περνάνε στο σαλόνι όπου υπήρχαν πολλές φωτογραφίες από όλη την οικογένεια και φυσικά και του νεαρού. Πλησιάζει αυτή και λέει: "Αυτό είναι το παλικάρι που είδα στον ύπνο μου, ο Χρήστος, αλλά λίγο διαφορετικό, είχε λίγο μουστάκι και λίγο μουσάκι." Πραγματικά έτσι ήταν όταν πέθανε! Της είπε ο νεαρός στον ύπνο της: "Να πεις στην μητέρα μου ότι μου αρέσουν τα αρωματικά κεριά που μου φέρνει γιατί μου θυμίζουν τις κολόνιες που μου έβαζε. ΚΑΙ ότι έζησα τόσο πολύ εκεί κάτω, στη γη, γιατί μου άρεσε ο τρόπος που με φιλούσε και με μιλούσε. ΚΑΙ να συνεχίσει να στολίζεται ΚΑΙ να μην επιτρέψει σε κανέναν να την πουν  "η καημένη"! ΚΑΙ τώρα  (πλησίαζε το μνημόσυνο για τις σαράντα μέρες), να πεις στη μητέρα μου να μην κάνει μόνο κόλλυβα αλλά και μελομακάρονα γιατί είναι το μνημόσυνο είναι ο γάμος μου!" Έτσι, στα σαράντα του παιδιού μοίρασαν μαζί με κόλλυβα και μελομακάρονα.

Η μητέρα του παιδιού ανέφερε ότι το παιδί καταλάβαινε τα πάντα (αν και δεν μιλούσε), όταν χάιδευε την κοιλίτσα του , ξεκαρδιζόταν στα γέλια (να προσέξουν πολύ όσοι έχουν άτομα με ειδικές ανάγκες είτε μικρά είτε μεγάλους γιατί τα καταλαβαίνουν ΟΛΑ, η ψυχή καταλαβαίνει τα πάντα άσχετα εάν αδυνατεί το σώμα να μιλήσει ή να περπατήσει ή να εκφραστεί).

Την ομιλία θα την βρείτε είτε στο www.google.gr είτε στο giatispsixes.blogspot.com

Μεταθανάτια Εμπειρία 20χρονης-Μητρ. Μόρφου, Νεόφυτος

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΜΟΡΦΟΥ ΚΥΠΡΟΥ, ΝΕΟΦΥΤΟΣ

ΜΕΤΑΘΑΝΑΤΙΑ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΕΙΚΟΣΑΧΡΟΝΗΣ στην  "ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ" WEB TV

Γιώργος Τσιάκας, σεναριογράφος : "Ο φόβος του θανάτου είναι αυτός που κρατάει σκλάβο τον άνθρωπο, είναι αυτό που επαγγέλλεται η θρησκεία μας, είναι αυτό που αν δεν πιστεύουμε στην ΑΝΑΣΤΑΣΗ, δεν υπάρχει η θρησκεία μας, την καταρρίπτει. Ο Χριστός έχει καταργήσει τον Θάνατο. Δεν μπορεί να λέμε από τη μια "Χριστός Ανέστη" και να κάθομαι έξω από την εκκλησία με την λαμπάδα και να περιμένω το αυγό και να  φάω τη σούπα. Αν  το βιώσει ο άνθρωπος αυτό και αν όντως ελευθερωθεί από αυτό το πράγμα, τότε τι να τον τρομάξει; "

Μητροπολίτης Μόρφου, Νεόφυτος: "Μια από τις συγκλονιστικές εμπειρίες που είχαμε μέσα στο 2008, και που ήταν πλήρες θαυμάτων για μας, σε πολλές ανάγκες που είχαμε σαν άνθρωποι και για μας και της μητροπόλεως. Ήταν μια σύγχρονη κοπέλα του κλαμπ. Την έφεραν η μητέρα της, η θεία της και ο αδερφός της, για να μου πει ένα γεγονός που έζησε. Την ρώτησα πως ήταν στην εντατική γιατί ήταν στην εντατική σε βαρύ κώμα για σχεδόν 20 μέρες  εξαιτίας αυτοκινηστικού δυστυχήματος. Οι γιατροί είπαν ότι δεν θα συνέλθει και εαν τυχόν συνέλθει θα έχει πρόβλημα ο εγκέφαλός της μετά από τόσες πολλές μέρες σε κώμα. Η κοπέλα ανέφερε πως επιστρέφοντας από ένα νυχτερινό κλαμπ της Λευκωσίας με μια φίλης της, από την Κοκινοτριμυθιά, ανετράπη το αυτοκίνητο και βρέθηκαν και οι δύο να είναι στην εντατική σε πολλή κρίσιμη κατάσταση. Συνερχόμενη από το κώμα, η πρώτη της κουβέντα που είπε ήταν : "Τι γίνονται οι δύο φίλοι μου , που πέθαναν πριν δέκα μέρες;" Της είπαν οι γιατροί : "Μα, που ξέρεις εσύ ότι πέθαναν, αφού εσύ ήσουν 20 μέρες σε κώμα; Αυτοί σκοτώθηκαν σε δυστύχημα μετά από το δικό σας πριν 10 μέρες! Εσύ που τους είδες;" Η κοπέλα τότε απαντάει : "Τους είδα!! " Και οι γιατροί την ξαναρώτησαν που τους είδε και τότε η κοπέλα υποχρεώθηκε να διηγηθεί μια μεταθανάτια εμπειρία που είχε.

Διηγείται η κοπέλα: "Όταν χτυπήσαμε με το αυτοκίνητο, έβλεπα το σώμα μου κάτω. Η ψυχή μου ν' αναβαίνει, να χάνονται τα φώτα της πόλης, του κόσμου τούτου και να αισθάνομαι δυο φωτεινές υπάρξεις να με ανεβάζουν. Και με ανέβαζαν προς ένα φως, το οποίο όσο ανέβαινα, το φως αυτό γινόταν πιο γλυκό, πιο ελκυστικό και όταν αντιλήφτηκα ότι έβλεπα πια, είχα μια άλλου είδους όραση. Είδα ότι είχα δίπλα μου, δύο άγγελοι. Και με ανέβαζαν, αλλά δεν ανέβαινα μόνο εγώ, αλλά ήταν πάρα πολλοί άλλοι άνθρωποι. Έβλεπα μαύρους, λευκούς, κινέζους, πάρα πολλούς ανθρώπους, ν' ανεβαίνουν σαν ένα ασανσέρ, σαν ένα διάδρομο μάλλον, σαν μια λεωφόρο που ανέβαινε κόσμος πολύς. Άλλοι συνοδευόμενοι από αγγέλους, άλλοι μόνοι τους, άλλοι χαρούμενοι, άλλοι σκυθρωποί, αλλά ανέβαιναν.

Και ενώ στην αρχή είχα θλίψη που αποχωριζόμουν το σώμα μου, μετά όσο ανέβαινα, είχα χαρά γιατί έβλεπα εκείνο το φως. Και μετά άρχισα να βλέπω και άλλους ανθρώπους, οι οποίοι ζούσαν εκεί, κάτι ουράνια οικόπεδα. Ανάμεσα σ' αυτούς προέβη ο παππούς της και της λέει: "Κόρη μου, γιατί ήρθες; Δεν είναι ακόμη η ώρα σου". Αναφέρει η κοπέλα: "Μα, έγινε παππού δυστύχημα και ανεβαίνω μαζί με την φίλη μου, επάνω " (είχε η κοπέλα πλήρη επίγνωση ότι σκοτώθηκε σε δυστύχημα και ανεβαίνει στον ουρανό) Τότε λέει ο παππούς: " Άγιοι Άγγελοι, σας παρακαλώ να σταματήσετε. Θα πάω στον Άγιο Ευξείδιο." Μετά γύρισε από λίγο και είπε: "Ο Άγιος Ευξείδιος είπε να γυρίσετε πίσω. Εσύ ακόμα καλά-καλά δεν άρχισες την μετάνοιά σου." Και αμέσως οι Άγγελοι γύρισαν πίσω και αρχίσαμε να καταβαίνουμε. Αλλά όπως κατεβαίναμε, ο παππούς ήταν πιο ψηλά και τον ρώτησα: "Παππού, συγνώμη, τι είναι αυτό το φως;;" Και τότε ο παππούς της απάντησε: "Κόρη μου, Αυτό το ΦΩΣ είναι η ΘΕΟΤΟΚΟΣ, Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ!" (γι' αυτό και λέμε στον Όρθρο: "Η Θεοτόκος, και  Μητέρα του Φωτός εν υμνοις τιμώντες μεγαλύνομεν" )

Συνεχίζει η κοπέλα την διήγηση: "Άρχισε η κατάβασης μου. Και ενώ εγώ κατέβαινα, έβλεπα κόσμο να ανεβαίνει (τους νεκρούς δηλαδή που ανέβαιναν οι ψυχές τους). Και ανάμεσα σ' αυτούς που ανέβαιναν, είδα και τους δύο φίλους μου από το κλαμπ. Και της λέει ο ένας νεαρός :"Μα, κατεβαίνεις;" "Ναι", απαντάει η κοπέλα.  Και τους ρωτάει αμέσως: "Μα, πεθάνατε και εσείς;" " "Ναι, της απαντάει ο νεαρός, σε ένα δυστύχημα που έγινε στους Αγιούς της Τριμυθιάς !! Και πες στους γονείς μας ότι μας είδες, να χαρούν και να εύχονται για μας. "

Κατεβαίνοντας η κοπέλα, ξαναμπήκε μέσα στο σώμα της. Συνήλθε από το κώμα και η πρώτη της κουβέντα ήταν να ρωτήσει τι έγιναν οι δύο της φίλοι. Μετά πήγε και ενημέρωσε τους γονείς τους ότι τους είδε και είναι καλά.

Αυτοί οι άνθρωποι, που φεύγουν από αυτή τη ζωή,  ΖΟΥΝ, αλλά χρειάζονται ΒΟΗΘΕΙΑ. Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ κάνει ακριβώς αυτό!!

Την ομιλία θα την βρείτε είτε στο www.google.gr είτε στο giatispsixes.blogspot.com