Η Αγία Ειρήνη μιλάει για τα βασανιστήριά της

Οι νεοφανείς 'Αγιοι της Μυτιλήνης είναι πλέον γνωστοί σε όλη την Ελλάδα. 'Εχουν εμφανιστεί σε πολλούς και στον ύπνο τους και σε όραμα. Μέσα από αυτές τις εμφανίσεις διαπιστώνει κανείς ότι οι 'Αγιοι  θυμούνται τα μαρτυρία τους και μετά το θάνατό τους, διατηρούν την μνήμη τους και τα συναισθήματά τους. Απόδειξη αποτελεί ότι οι 'Αγιοι, οι οποίοι πίστεψαν στον Χριστό, ζουν και μετά θάνατον. Οι 'Αγιοι αποδεικνύουν πως ό,τι είπε ο Χριστός είναι αλήθεια. 

Το μαρτύριο της Αγίας Ειρήνης

Όταν οι Οθωμανοί κατέκτησαν τη νήσο Λέσβο, η Αγία Ειρήνη ήταν ήδη 12 ετών. Και όταν ένα χρόνο περίπου αργότερα οι Οθωμανοί εισέβαλαν στο Μοναστήρι του Αγίου Ραφαήλ, η Αγία Ειρήνη βρισκόταν και εκείνη μαζί με την οικογένειά της στο Μοναστήρι, όπου είχαν καταφύγει, ελπίζοντας να εύρουν μεγαλύτερη ασφάλεια. Οι Τούρκοι, αφού ποδοπάτησαν και σκότωσαν το αδερφάκι της Αγίας Ειρήνης έπιασαν και την ίδια. Το τι ακολούθησε, το διηγήθηκε η ίδια η Άγια, σε όνειρο που εμφανίστηκε στη Βασιλική Ράλλη, κάτοικο Θερμής Μυτιλήνης:

« - Να ξέρατε, τι φοβερά βασανιστήριά μας έκαναν! Εμένα μου έκοψαν πρώτα το ένα χέρι και το πέταξαν μπροστά στους γονείς μου, ενώ άνοιγαν το στόμα μου κι έριχναν μέσα ζεματιστό νερό, και στο τέλος μ’ έκαψαν ζωντανή μέσα σ’ ένα μεγάλο πιθάρι που ήταν στην αυλή του μοναστηριού.» …

«Τη μητέρα μου την είχαν δεμένη σ’ ένα δέντρο, για να βλέπει τα μαρτύριά μου… Έκλαιγε, φώναζε απελπισμένα, σπάραζε, μα δεν άντεξε η καρδιά της σε τόσο πόνο… έπαθε συγκοπή. Ο πατέρας μου άντεξε στα μαρτύρια, που του έκαναν, ως το τέλος, που τον έσφαξαν οι Τούρκοι… Αλλά παρ’ όλα αυτά, ο πατέρας μου και η μητέρα μου δεν πρόδωσαν ούτε τη θρησκεία ούτε τους Έλληνες που είχαν βγει στα βουνά.»

 «Αν ήξερες, Βασιλική, τι φρικτούς πόνους ένιωσα!... είναι αδύνατον να το φανταστείς. Μ’ έκαψαν ζωντανή οι Τούρκοι μέσα σ’ αυτό το πιθάρι. Όταν βιαστικά τη νύχτα μας έθαψαν οι χριστιανοί, μάζεψαν τα κοκαλάκια μου μέσα από το πιθάρι και τα έβαλαν σε μνημείο κοντά στον πατέρα μου. Αυτά τα λίγα που βρήκατε στο πιθάρι, δεν τα πρόσεξαν, καθώς ήταν κάτω από τις πέτρες, και ξεχάστηκαν εκεί. Οι πέτρες αυτές είχαν πέσει από τους τοίχους της εκκλησιάς, όταν την ανατίναξαν.»

Παρά τους φρικτούς πόνους της η Αγία Ειρήνη έμεινε αταλάντευτη και όταν σε άλλα ενύπνια ερωτήθη πως αισθανόταν κατά το μαρτύριο, είπε: « … Δεν φοβήθηκα καθόλου, διότι ήξερα ότι είχα προστάτη μου τον Θεό. Μία κοίταζα τον πατέρα μου που δεν μιλούσε, μία τον Άγιο Ραφαήλ και είπα μέσα μου: Θα αντέξω κι’ εγώ».

Ποια ήταν η Αγία Ειρήνη

Η Αγία Ειρήνη ήταν η κορούλα του Προεστού του χωριού της Θερμής (των Καρυών) της Μυτιλήνης, δίπλα από το οποίο υπήρχε το Μοναστήρι του Γενεσίου της Θεοτόκου, όπου είχε εγκατασταθεί ο Άγιος Ραφαήλ ως Ηγούμενος μαζί με τον υποτακτικό του, τον Άγιο Νικόλαο. Ο Προεστός Βασίλειος, ο πατέρας της Αγίας Ειρήνης, (μαζί με το δάσκαλο του χωριού Θεόδωρο) ήταν εκείνος που είχε οδηγήσει τον Άγιο Ραφαήλ και τον Άγιο Νικόλαο, αφότου έφυγαν πρόσφυγες από τη Θράκη, μετά την άλωση της Κωσταντινουπόλεως, να εγκαταβιώσουν στο Μοναστήρι της Θερμής των Καρυών της Λέσβου και έγινε σταδιακά θερμός φίλος του Ηγουμένου Ραφαήλ και του Διακόνου Νικολάου.

 

Πηγή : Ιερά Μονή Αγίων Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης, Μαραθώνας Αττικής