Το ακόλουθο περιστατικό μας δείχνει πόσο σημαντική είναι ή τέλεση μνημόσυνου
στη Θεία Λειτουργία: Πριν την αφαίρεση των λειψάνων του Αγίου Θεοδοσίου του ΤσερνίγκωΦ (1896), Ο φημισμένος Στάρετς 'Αλέξιος (1916), ιερομόναχος του Ερημητηρίου τού Γκολοσεγιέφσκυ της Λαύρας των Σπηλαίων τού Κιέβου, ο οποίος
διεξήγαγε την ανακομιδή των λειψάνων, αποκαμωμένος καθώς καθόταν δίπλα στα
λείψανα, λαγοκοιμήθηκε και είδε μπροστά του τον άγιο, ο οποίος τού είπε: «Σ' ευχαριστώ που κοπιάζεις για μένα και σε
παρακαλώ θερμά, όταν τελέσεις τη Θεία Λειτουργία, να μνημονεύσεις τούς γονείς
μου» - και έδωσε τα ονόματά τους(πατήρ Νικήτας και Μαρία).
« Πώς μπορείς εσύ, Ω 'Άγιε, να ζητάς τις δικές μου προσευχές, όταν εσύ ο ίδιος
στέκεσαι στον ουράνιο Θρόνο και ικετεύεις το Θεό να δωρίσει στους ανθρώπους το
έλεός Του;» ρώτησε Ο ιερομόναχος. «Ναι αυτό είναι αλήθεια,» απάντησε ο αγ.
Θεοδόσιος, «αλλά ή προσφορά στη Θεία Λειτουργία έχει περισσότερη δύναμη
από την προσευχή μου.»
Έτσι λοιπόν, οι παννυχίδες και ή κατ' οίκο προσευχή για τους νεκρούς είναι ευεργετικές για την ψυχή τους, όπως εξάλλου είναι και οι εις μνήμην τους αγαθοεργίες, όπως ελεημοσύνες συνεισφορές στην εκκλησία. Όμως ιδιαιτέρως
ευεργετική είναι ή τέλεση μνημόσυνου στη Θεία Λειτουργία, και πολλές εμφανίσεις
νεκρών και πολλά περιστατικά τα οποία έχουν σημειωθεί επιβεβαιώνουν κάτι
τέτοιο. Πολλοί άνθρωποι πού πέθαναν εν μετάνοια αλλά πού δε μπόρεσαν να εκφράσουν έμπρακτα τη μετάνοιά τους όσο ζούσαν, ελευθερώθηκαν από τα μαρτύρια
και βρήκαν ανάπαυση. Στην Εκκλησία πάντοτε προσφέρονται προσευχές υπέρ
αναπαύσεως των νεκρών, και μάλιστα την ημέρα της Καθόδου του Αγίου Πνεύματος,
στον εσπερινό της γονυκλισίας, υπάρχει μάλιστα μία ειδική ευχή «για τούς
ευρισκόμενους στον Άδη.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου